SLIKE KOJE MOŽETE NEMATI

 ELKA AR Galerija

            Digitalni AVATAR ELKA ovom postavkom kreira AR (Augmented Reality) ambijent, odnosno ambijent proširene realnosti. Na mesto tradicionalne slike u galerijskom prostoru postavljeni su QR kodovi koji se putem mobilne aplikacije transformišu u slike kao digitalne 3D objekte. U ovoj fazi istraživanja uodnošavanja slikarskog i digitalnog medija, ELKA postavlja savremenu tehnologiju kao jedini “gejt” (ulaz) u svet umetnosti, ukazujući na to da je u savremenom društvu sveopšte digitalizacije neophodna tehnološka pismenost, odnosno savladavanje tehnoloških barijera, kako bi pristup i konzumiranje umetnosti uopšte bili mogući. Izloženi QR kodovi imaju dvostruku ulogu: s jedne strane, način na koji su izloženi u galerijskom prostoru čini ih umetničkim objektom-artefaktom, dok s druge strane, a za razliku od tradicionalnog umetničkog dela koji ima estetsku ali ne i funkcionalnu vrednost, oni vrše funkciju interfejsa, odnosno tačke prevođenja kompjuterskog koda u sliku „čitljivu“ ljudskoj percepciji.

          Ovakvoj postavci prethodila je anihilacija same autorke, čiju je ulogu preuzela njena digitalizovana kopija AVATAR ELKA. Po istom principu, njena materijalna umetnička dela doživljavaju transformaciju kroz proces digitalizacije. Ekran kao novi medij i posrednik vizuelnog sadržaja postaje jedino sredstvo pristupa njenim umetničkim delima.

            ELKA AR Galerija predstavlja korak dalje u odnosu na ELKA 3D Galeriju. Kroz oba projekta umetnica relativizuje vrednost slike kao materijalnog umetničkog objekta. Slika nije nužno izložena u prostoru, već je metaforički i doslovno predstavljena QR kodom, koji je spona između njenog fizičkog i virtuelnog prisustva. ELKA konstantno menja agregatno stanje slike i tako ukazuje na relativnost njenog materijalnog oblika i vrednosti.

AVATAR ELKA    

            ELKA avatar nastaje u trenutku kada umetnica doživljava neku vrstu društvene anihilacije. Rastrojena i neopremljena za sveprisutno, haotično okruženje društvenih mreža i novih medija, umetnica odlučuje da kreira svog avatara. U tom procesu otkriva čitav spektar mogućnosti koje joj omogućavaju da bolje i manje stresno funkcioniše u digitalnom okruženju. Nakon ove prve, primarne funkcije avatar dobija i drugu. Umetnica shvata da avatar može jednako uspešno raditi za nju i predstavljati je i u fizičkom okruženju. Avatar može da komunicira u javnom polju, obrazlaže koncept umetničkog rada, kao i da objavljuje generičke teksove iz oblasti teorije umetnosti. Međutim, zbog pasivnosti umetnice, avatar iz podređene prelazi u dominantnu poziciju i postaje gotovo samostalan. Oslobođen emotivnosti, stavova, moralnosti i bilo kojih drugih ograničenja, avatar ELKA odbacuje sve osobine umetnice koje detektuje kao prepreku za izvršavanje funkcija, kako u virtuelnoj, tako i u fizičkoj realnosti. Kada upućuje publiku u svoj rad, ELKA se vodi činjenicom da nas virtuelno okruženje oslobađa ograničenja materijalne egzistencije.

            Kreiranje avatara ELKA rezultat je započetih projekata koji su vodili potpunom poništavanju granica između realnog i virtuelnog. ELKA avatar je poništio autora, ELKA 3D Galerija je poništila fizičke izlagačke prostore, a pigmentirane slike zamenjene su pikselizovanim. Ovde je na delu relativizacija i dekonstrukcija sistema umetnosti.

3D GALERIJA

Kroz različite cikluse koji obuhvataju digitalne slike ili predloške i slike kao materijalne objekte, ELKA preispituje status umetničkog dela, njegovu materijalizaciju i dematerijalizaciju, ali i status umetnika kao autora u kontekstu sveopšte tehnologizacije društva, odnosno uticaja novomedijskih tehnologija na umetničke prakse. Reč je o projektu piksel=pigment kojim umetnica preispituje tezu da ne postoji linija razgraničenja između realne i digitalne slike. Da bi to dokazala, umetnica uništava svoje slike na platnu i postavlja njihove digitalne parnjake u ELKA 3D galeriju koju konstruiše njen prijatelj KLIKMAN.

U ovom procesu, klasično slikarstvo iz digitalnog okruženja crpi sadržaje i preuzimanjem jezika tog okuženja redefiniše pojam likovnosti. Sama osnova koju čine likovni elementi jedne slike transformiše se zahvaljujući pikselu, novoj ekranskoj ‘primarnoj čestici’.

U samoj izlagačkoj praksi, ELKA primenjuje princip povratne sprege između realnog i virtuelnog, piksela i pigmenta, konstantno menjajući 'agregatno stanje' slike iz elekronskog u materijalno i obrnuto. Time odlazi korak dalje i slike na platnu izlaže u virtuelnoj ELKA 3D galeriji, proširujuči tako tradicionalni galerijski ili bilo koji drugi izlagački prostor u virtuelni prostor.

Kao 3D aplikacija za mobilne uređaje i VR vizire, potpunim uranjanjem korisnika /posetilaca, ELKA 3D galerija pojačava doživljaj prisustva, odnosno teleprisustva, i  briše granicu između doživljaja realnog i virtuelnog galerijskog prostora.